Rozdział 29

- Jedziemy na plażę ! Wstawaj ! - usłyszałam głos Natana .
- Nigdzie nie jadę ! - zakryłam twarz poduszką.
- Chodzi o Nialla tak ?
- Tak . Nie mam ochoty go widzieć, a więc wy sobie jedźcie a ja zostanę, może trochę posprzątam, ewentualnie przeleżę cały dzień- westchnęłam.
- Wiesz jak to się nazywa . ? Uciekanie od problemów, ale niech ci będzie. Masz czas do wieczora na użalanie się nad sobą a później, czy tego chcesz czy nie, wyciągnę cię do klubu siłą - powiedział cmokając mnie w policzek.
 Czułam, że znowu się do siebie zbliżamy przez co choć na moment na mojej twarzy rozpromienił się uśmiech.
- Bawcie się dobrze. - westchnęłam cicho.
Upewniając się, że wszyscy wyszli, zeszłam na dół do kuchni i przyrządziłam sobie płatki na mleku , włączyłam telewizor i konsumując moje śniadanie zaczęłam równocześnie oglądać jeden ze starych odcinków Pamiętników wampirów . Nim się obejrzałam okazało się, że jest już dość późno i wszyscy powinni zaraz wrócić , a więc podniosłam swój tyłek z kanapy i zaczęłam sprzątać bałagan, który w około siebie zrobiłam.
Nałożyłam  dres i wyszłam z domku. Zaczęłam przechadzać się po okolicy, a kiedy miałam już dość, usiadłam przy jednym z drzew. Do uszu wsadziłam słuchawki i zatopiłam się w płynącej muzyce, kiedy nagle przed oczami przemknęła mi jakaś postać . Natychmiast zerwałam się na równe nogi, wyciągnęłam słuchawki i spojrzałam w tamtą stronę. Była to zdecydowanie długowłosa dziewczyna, która przed kimś uciekała , spojrzałam więc w drugą stronę i ujrzałam w oddali postać, która za nią szła . Ta dwójka najwyraźniej mnie nie widziała. Podstawiłam mężczyźnie, który za nią szedł nogę, a następnie go obezwładniłam .
- Wszystko okej ? - zapytałam.
- Umm tak, to mój chłopak - speszyła się , ja natomiast spojrzałam na mężczyznę, który leżał na ziemi i aż kipiał ze złości . Podałam mu rękę aby mógł wstać.
-Przepraszam , jest ciemno, a ona przed tobą uciekała , myślałam że chcesz jej coś zrobić. - zaczęłam tłumaczyć.
- Okej . Tak dla jasności . Gdyby nie to, że mnie zaskoczyłaś, to nie dałbym się powalić dziewczynie.
- Nie no jasne, jasne - zaśmiałam się.
- My to się właściwie znamy . Wczoraj wieczorem byłaś u nas po materac.- wtrąciła z tego co pamiętam Angela.
- Ahh tak. Miło mi cię znowu widzieć. No i nie chciałam zrobić twojemu chłopakowi krzywdy . Sorry- skrzywiłam się.
- Zasłużył sobie. - zaśmiała się .
- Tsaa niby za co ? - wzburzył się brunet. Ja jednak dalej nie wnikałam w ich wymianę zdań. Pożegnałam się z nimi i ruszyłam do domku.
- Gdzie byłaś ?  - usłyszałam za plecami głos blondyna.
- Nie twój interes. - burknęłam odchodząc.
- Martwiliśmy się. Jest już późno. - wtrącił Natan.
- Niepotrzebnie . Jak widzisz przyjacielu żyję. Nikt mnie nie pobił , zabił , zakopał , przeciął piłą, porwał uwięził , porąbał ... - zaczęłam wymieniać, ale moje czarne myśli przerwał Zayn.
- Ejej starczy, fuuu - skrzywił się na moje wcześniejsze słowa.- Skoro już jesteś to idziemy wszyscy do klubu.
- Nie mam ochoty.- westchnęłam kierując się do swojego pokoju.
- O nie ! Idziesz i koniec ! Dziewczyny szykują się na górze . Raz dwa do nich ! - rozkazał Natan.
- Dzisiaj swoje smutki olewa rodzina. Maja idziesz ze mną.- westchnął Tommo niemal wyciągając mnie z domu - Wy bawcie się sobie bez nas.- powiedział na odchodne .
- A tobie co ? - zapytałam.
- Właśnie mój związek zakończył się przez kłótnię telefoniczną. Muszę się zachlać ! - wyjaśnił.
- Nie mogłeś wziąć Liama albo Zayna ?
- Wam z Niallem tez się nie układa, a więc uznałem , że jesteś w tej sytuacji odpowiednia.
- Masz rację , musimy się zachlać - - westchnęłam . Potrzebowałam odskoczni , zapomniena.To właśnie zrobiliśmy .Nakupiliśmy hektolitry alkoholu. Poszliśmy na jakąś cichą polanę- bezpieczne miejsce jeśli po pijaku strzeli nam coś do głowy, zaczęliśmy pić i wyżalać się.
- O co poszło z El?
- O jej byłego, urządzałem jakieś chore sceny zazdrości aż w końcu mnie zostawiła.- wypuścił powietrze z ust, po czym upił łyk piwa.
- Louis , uważasz że jestem dziecinna ?
- Nie masz jeszcze pełnych 18 lat , jaka masz być? Jesteś jeszcze dzidziusiem .- zaczął gadać wstawiony.
- Czyli Niall miał rację. - westchnęłam ..- Udowodnię mu, że potrafię być dojrzała - zaczęłam mówić bardziej do siebie niż do Tomlinsona, następnie wzniosłam butelkę ku górze i zaczęłam sączyć alkohol.
Można powiedzieć, że film urwał mi się bardzo szybko. Obudziłam się poprzez dziwne dźwięki i szelesty uświadamiając sobie, że leżę na trawie pod gołym niebem, a w około mnie jest masa pustych butelek, dodatkowo głowa boli mnie niemiłosiernie. Próbowałam się podnieść jednak po ciężkiej próbie ponownie wróciłam do pozycji leżącej.
- I pomyśleć , że własny brat doprowadził mnie do takiego stanu - burknęłam.
- O kurcze, trzeba to powtórzyć - usłyszałam zachrypnięty głos Louisa.
Nagle nasze telefony zaczęły się rozbrzmiewać, przez co po prostu prawie wybuchła mi głowa.
- Co ? - Louis odebrał swój , ja natomiast odrzuciłam połączenie od Karoliny- Urządziliśmy sobie melanżyk pod gwiazdami. Wrócimy ? Nie wiem może dziś, jutro albo wcale . Jest mi tu dobrze . Co ? Eleanor jest i chce mnie widzieć. Zaraz będziemy ! - rozłączył się.- Szybko, szybko zwijamy się.
- Nie ... błagam miej litość.- załkałam.
- Maja szybko .Eleanor jest u nich, chce ze mną pogadać . - rozentuzjazmował się.
- Okej , okej . W końcu co cię obchodzi to, że moja głowa zaraz wybuchnie . Musisz ratować swój związek - zaczęłam się żalić.
- Dokładnie tak ! - pociągnął mnie za sobą za nadgarstek. Okazało się, że tak naprawdę zabalowaliśmy dosłownie 100 metrów od naszego domku i już po chwili mogłam nafaszerować się tuzinem tabletek przeciwbólowych.
- Majka, możesz mi do cholery powiedzieć co ty odpierdalasz ?Martwię się o ciebie całą noc.- obok mnie pojawił się Niall .
- Nie było potrzeby kochanie- spojrzałam na niego  i ruszyłam  na górę. Wzięłam prysznic, a następnie owinięta w ręczniki poszłam do pokoju Karoliny i Harrego gdzie właśnie ich zastałam w niezręcznej pozycji.
- Spoko kontynujcie , potrzebuję tylko jakichś bardziej poważnych ciuchów - zaczęłam przerzucać po kolei ubrania mojej przyjaciółki na co ci tylko zdezorientowani siedzieli przyglądając mi się .- Pożyczę to - wskazałam na ubrania trzymane w ręku i wyszłam . Ubrałam się w białą dopasowaną sukienkę i czarne szpilki a następne zeszłam na dół.
- Boże Majka , co ci jest ? - usłyszałam głos Perrie.
- Postanowiłam wydorośleć. - westchnęłam zasiadając przy stole kuchennym i sącząc czyjąś herbatę stojącą przede mną.
- Czemu się tak ubrałaś?
- A dlaczego nie ? Kobiety się tak ubierają , a zazwyczaj mężyczyźni to doceniają choć w twoim przypadku raczej jest odwrotnie.
- Umm nie no oczywiście, że to doceniam- wciągnął głęboko powietrze .- Umm chyba musimy szczerze pogadać . Chodź pojedziemy na jakiś obiad na miasto.
- Niech będzie - westchnęłam .
***
- Co zamawiasz?
- Myślałam że, to mężczyzna wybiera za kobietę aby ją zaskoczyć , no ale mniejsza o to, dla mnie niech będzie łosoś w sosie tatarskim.
- Co ? Przecież ty nie jadasz takich rzeczy . Wolisz zwykłe paluszki rybne - oburzył sie.
- Jesteśmy w restauracji Niall. - upomniałam go .
- W sumie jak chcesz. Ja biorę frytki ze stekiem.- wzruszył ramionami.
Nasz posiłek praktycznie zjedliśmy w ciszy po za kilkoma krótkimi dialogami.
Po obiedzie przechodziliśmy przez park, kiedy jakiś pies dosłownie na nas skoczył.
- O ja jaki słodki kundel- zaczał rozczulać się blondyn głaszcząc psa , ja natomiast stałam tylko i czekałam aż ten skończy swoją zabawę ze szczeniakiem.
- Nie chcesz się z nim pobawić , jest świetny - rzucił.
- Nie - odparłam.
Po chwili właścicielka wróciła po swojego pupila.
- Lubisz przecież zwierzęta.
- Lubię.
- To o co chodzi?
- Byliśmy na środku miasta, miałam tarzać się z nim po chodniku ? Po za tym nie chciałam się ubrudzić mam białą sukienkę- wytłumaczyłam.
- Nje poznaję cię Majka wiesz ..- burknął.
- Niby czemu ? Kazałeś mi wydorośleć. Przyznaję, miałeś rację jestem dziecinna, ale próbuję to zmienić . Przestać ubierać się jak szesnastolatka w trampkach dresach i fullcapie, pokazuję się z tobą na mieście jako poważna osoba, a robiłam to tylko dlatego że cię kurwa kocham i nie chcę stracić- po moich policzkach zaczęły spływać łzy .
- Umm Maja kochanie , błagam nie płacz- zaczął głaszcząc mnie po ramieniu .
- Niall zostaw mnie proszę.- odsunęłam się nieco od niego.
- Ale .. - zaczął jednak mu przerwał .
- Po prostu błagam cię , zostaw mnie na razie samą okej ?!
- Maju... - w jego oczach widziałam smutek .
***
- Zayn możesz po mnie przyjechać ? - załkałam.
Malik był jedyną osobą, do której udało mi się dodzwonić.
- Jasne , ale co się dzieje ? Gdzie jest Niall?
- Proszę po prostu przyjedź.
Poinformowałam go o tym gdzie dokładnie jestem i po 20 minutach zmierzaliśmy już w stronę naszego domku.
- Powiesz mi co zrobił Niall ?
- Nie mam ochoty na zwierzenia - burknęłam , chłopak najwyraźniej zrozumiał bo nie wypytywał już o nic przez całą drogę.
Po powrocie od razu zamknęłam się w pokoju i rzuciłam na łóżko.Po jakichś 40 minutach usłyszałam pukanie, próbowałam udawać, że śpię albo coś z tych rzeczy, ale stukanie było coraz bardziej natarczywe.
- Maja... proszę otwórz , pogadajmy.Proszę cię- usłyszałam skruszony głos Nialla.- ostatecznie zdecydowałam się na rozmowę w cztery oczy , wstałam więc i odkluczyłam drzwi.
W progu ujrzałam blondyna z ogromnym bukietem kwiatów i pluszakiem w drugiej ręce.
- Umm chciałeś pogadać no więc mów.- starałam się unikać jego wzroku.
-Przepraszam , wiem że jestem kretynem. Kocham cię taką jaka jesteś,, przynajmniej nigdy nie dajesz mi powodów do nudy - uśmiechnął się lekko- I o wiele bardziej podobasz mi się w trmpkach , bluzach i fullcapach .Byłem zły na ciebie i na Zayna przez to, że cały dzień łaziłem z tymi rysunkami na twarzy, przez co z nerwów gadałem głupoty.- zakończył swój monolog.
- Skończyłeś? - westchnęłam .Horan delikatnie kiwnął głową.
- To dla ciebie.- wręczył mi misia i bukiet.- Wybaczysz mi ?
-Nie wiem Niall , muszę pomyśleć.- wciągnęłam głęboko powietrzę, chłopak ze smutną miną zaczął kierować się do wyjścia.
- Niall?
- Tak? - odwrócił głowę w moją stronę.
- Żartuje głupku ! Kupiłeś mi ogromnego pluszaka o jakim zawsze marzyłam, to chyba oczywiste, że już nie jestem zła - rozentuzjazmowałam się rzucając mu się na szyje i namiętnie całując.
- Zdecydowanie jesteś dziecinna, ale taką cię najbardziej kocham - szepnął mi do ucha a następnie objął w pasie i ucałował w policzek .


____________________________________________________________
Hej, hej słoneczka :*
Musiałam dodać nowy rozdział, co prawda jest krótki, ale wyjaśniła się w nim kłótnia między Niallem a Maja, a ja osobiście uwielbiam tą dwójkę jako zgraną parę, w końcu to moje ukochane stworzone przeze mnie dzieciątka <3
Hmmm co tu więcej .. xd AAaaa  no to jak tam u was w szkole, ja osobiście powiem, że tak sobie, mam okropną panią od polskiego i się jej boję ;/
Chcę was również zaprosić do zajrzenia na mojego drugiego bloga gdzie po dłuuugiej przerwie dodałam w końcu rozdział, ale niestety blog ten zostal już zapomniany, a więc muszę go troszeczkę wypromować ;p
http://land-of-idealns.blogspot.com/
Kocham was, do następnego :*